Οι πιο δύσκολες μέρες του Ηλία Μαμαλάκη στην ζωή του

Η μεγάλη αγάπη για την γυναίκα της ζωής του


Είναι ο άνθρωπος που όλοι μας γνωρίσαμε μέσα από την τηλεόραση και τα απίστευτα φαγητά του, σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Αυτός που τις χιλιάδες συνταγές του μάθαμε το καλό φαγητό, και το πόσο εύκολο είναι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις να το πετυχαίνεις πάντα.

Ο Ηλίας Μαμαλάκης πάντα κρατούσε την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ήταν παντρεμένος με μια εξαιρετική γυναίκα εδώ και 36 χρόνια με τη Στέλλα Μαμαλάκη, η οποία όλα αυτά τα χρόνια ήταν βράχος δίπλα του, και δεν τον άφησε ούτε μία στιγμή από κοντά της.

Οι δυο τους έκαναν πολλά ταξίδια και μάλιστα υπήρξαν και συνεργάτες για ένα διάστημα, αφού η ίδια εργαζόταν και σε εταιρεία παραγωγής, οπότε και τον ακολουθούσε πάντα.

Ήταν πριν από κάποιους μήνες όπου τα νέα χτύπησαν βαθιά την ψυχή του, αφού εκείνο το ζεστό βράδυ του καλοκαιριού έφυγε, από κοντά του γιατί έφυγε από τη ζωή.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας και ο ίδιος στάθηκε αξιοπρεπέστατα δίπλα της, χωρίς να σκεφτεί ποτέ το οτιδήποτε, μέχρι την τελευταία στιγμή της. Του στοίχισε πολύ ο θάνατος της, και όσο και να προσπαθεί να το ξεπεράσει είναι πολύ δύσκολο για αυτόν. Η Στέλλα όπως λέει και εκείνος δεν είναι στο νεκροταφείο είναι δίπλα μου ακόμα, σε ότι και να μου συμβεί, είναι ακόμα στο πλευρό μου. Είναι ακατόρθωτο να πιστέψει πως η γυναίκα που μοιράστηκε μαζί της σχεδόν ολόκληρη την ζωή του, δεν είναι πλάι του.
Δανείζομαι τα λόγια του για να καταλάβετε πόσο πολύ του στοίχισε αυτή η απώλεια. Είναι απλά, συγκινητικά, μοναδικά από έναν άνθρωπο που του στέρησε τόσο άδικα η ζωή τον άνθρωπο του....
"Έλεος, άνθρωποί μου, η μαγκιά του μάγειρα είναι να φτιάξει τρεις μπουκίτσες φαγητό για ένα πονεμένο σώμα και την ψυχή που κρύβει μέσα του. Να τον πείσει να φάει. Να γίνει μάγειρας της θρέψης και όχι της γαστρονομίας. Να νιώσει ότι έδωσε λίγη ζωή, λίγο κουράγιο. Δεν είναι ανάγκη να είσαι ο σούπερ μάγειρας για να το κάνεις αυτό, αρκεί να αγαπάς, να φροντίζεις, να σκέπτεσαι.

Αυτό το σχολείο πέρασα τον τελευταίο καιρό, εγώ ο άγαρμπος μαγειράκος, να θρέψω δηλαδή, να δώσω ζωή στην αγαπημένη μου. Αρνιόταν πεισματικά να ζήσει, μόνο λίγα ροδάκινα της άρεσαν σε ήπια θερμοκρασία, ούτε ζεστά ούτε κρύα. Εγώ μέσα στην κουζίνα έφτιαχνα τυροπιτάκια, έβραζα χυλωμένη φακή χωρίς μπαχαρικά για να μην την ενοχλούν, έφτιαχνα σαλάτα φατούς που της άρεσε, έβραζα κολοκυθάκια, άτμιζα μια φρέσκια γλώσσα. Ήθελα να θρέψω την καλή μου, το ήθελα μα αυτή αρνήθηκε. Βλέπετε είχε ξεκινήσει από καιρό έναν άλλο μακρύ και άγνωστο δρόμο……. Πίστευε ότι καλυτέρευε, ενώ η αλήθεια ήταν διαφορετική. Την αγαπούσα πάρα πολύ και θα την αγαπώ."

Κείμενο - Ρεπορτάζ: Άννα Τσιάλτα

Πηγή: tvnea.blogspot.com