Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Περί Οικονομικής <κρίσης>

Σήμερα μέρα Πέμπτη 5-5-2010, όλη η χώρα σε αναβρασμό. Απεργίες , καταλήψεις, πορείες , δακρυγόνα, τρομοκράτες, ο θάνατος.... Σήμερα Πέμπτη 5-5-2010 δολοφονήθηκαν 4 άτομα . 1 άνδρας , 2 γύναικες και το κύημα μιας απο αυτές.Σήμερα ,Πέμπτη 5-5-2010 ο ελληνισμός κατάλαβε, συνειδητοποίησε, είδε την <κρίση>....
Μα ποια κρίση; Την οικονομική;(όπως αναφερεται στον τίτλο). Πως φτάσανε εδώ τα πράγματα, άκουσα ορισμένους να λένε... Άκουσα σήμερα στον αντέννα την ομάδα του ράδιο αρβύλα να λέει όλα αυτά που κρύβουν στις καρδιές τους οι Έλλήνες. Για πρώτη φορά λοιπόν ,έστω μέσω μιας σατυρικής εκπομπής, βγήκε στη δημοσιότητα αυτή η < κρίση>....
Κρίση.... μα τι κρίση; κρίση οικονομική; μα όχι....επεκτείνεται πέρα απο αυτό....κρίση στην πολιτική; όχι φυσικά..... αυτή υπάρχει απο τη στιγμή της δημιουργίας της....κρίση κοινωνική; χμμ... κάτι βλέπω πως αρχίζετε να πιάνετε... κρίση συνείδησης; ζεσταίνει.... Για να μην σας κουράζω....δεν είναι ενός είδους.... ενός θεσμού, μιας αρχής, μιας ιδεολογιάς... είναι μια κρίση που περιλαμβάνει όλα τα προηγούμενα.... μια κατάσταση που έχει ριζώσει για τα καλά στην ταυτότητά μας, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε τι θέλουμε, πως να το πετύχουμε, πως να επιβιώσουμε, πως να ευτυχήσουμε....
Μα πότε έγινε αυτό; Πώς δεν το πήραμε χαμπάρι;;Εγώ που ήμουν;Μα αγαπητέ συνάνθρωπε.... δεν έγινε απο τους άλλους....εσύ φταις. Εσύ το δημιούργησες....έστω αθελά σου.ΜΑ ΠΟΤΈ!! ΕΓΩ ΑΝΈΚΑΘΕΝ ΗΜΟΥΝ ΣΩΣΤΟς ΚΑΙ ΝΟΜΟΤΑΓΗΣ!!! θα μου απαντούσαν οι περισσότεροι, βγάζοντας την ουρά τους απ'έξω....
Όχι... εσύ φταις... εγώ φταίω....ΕΜΕΊΣ φταίμε...ΠΩς;;;; θα με ρωτούσε κάποιος; Αρχισες να φταις τη στιγμή εκείνη που δεν έβαλες τον εαυτό σου στη θέση του άλλου. ΕΦΤΑΙΞΕς τι στιγμή εκείνη που δε σεβάστηκες την άποψη του, ΕΦΤΑΙΞΕΣ όταν ο συνάνθρωπός σου είχε πρόβλημα(όσο μικρό και να ταν) και δεν του συμπαραστάθηκες, ΕΦΤΑΙΞΕΣ όταν δεν του είπες μια καλή κουβέντα, είτε στη δουλειά(για το πόσο αποδοτικός είναι), είτε στη παρεά (για την καλή παρέα που κάνει) ,είτε στην οικογένεια (για το πόσο ευτυχισμένο σε κάνει). ΕΦΤΑΙΞΕς όταν είδες το άτομο με ειδικές ικανότητες και του φέρθηκες άσχημα, ΕΦΤΑΙΞΕς όταν είδες το συνάνθρωπό σου να τρώει απο τα σκουπίδια και δεν του αγορασες ενα πιάτο φαί...
ΕΦΤΑΙΞΕΣ όταν ήσουν βολεμένος στο δημόσιο, και δεν ενδιαφερόσουν για τον συμπολίτη σου που έπαιρνε βασικό και δεν τα έβγαζε πέρα. ΕΦΤΑΙΞΕς που δεν φώναξες για αυτόν, που δεν συμμετείχες σε πορεία ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ, ΕΦΤΑΙΞΕς ΠΟΥ ΚΟΙΤΟΥΣΕΣ ΜΟΝΟ ΤΗ ΠΑΡΤΥ ΣΟΥ...
ΕΦΤΑΙΞΕς και εσύ όμως ιδιωτικέ υπάλληλε που δε φώναζες επειδή ήλπιζες για μια θέση στο δημόσιο. ΕΦΤΑΙΞΕς....
Και εσύ μικρέ, 18άρη ,που δε βγήκες στην αγορά εργασίας: ΕΦΤΑΙΞΕς που το έπαιξες μπουνταλάς στον αδύναμο για να πουλήσεις μαγκιά.ΕΦΤΑΙΞΕς που κοτσομπόλευες και κακοχαρακτήριζες το φίλο σου, ΕΦΤΑΙΞΕς που δε σεβάστηκες τη σχέση του και μπήκες ανάμεσα στο ζευγάρι, ΕΦΤΑΙΞΕς...
Υπάρχει μια φράση στη ψυχολογία...: αλτρουιστικές ομάδες τα πάνε καλύτερα απο ατομιστικές ομάδες , ΑΛΛΆ αλτρουιστικά άτομα τα πάνε χειρότερα από μη αλτρουιστικά(ατομιστές). Στην Ελλάδα ξεχάσαμε το πρώτο σκέλος της φράσης...όπως επίσης ξεχάσαμε πως ανήκουμε σε μια ομάδα.... όχι κομματική, όχι αθλητική, όχι ηλικιακή, αλλά σε μια ομάδα 10.000.000, την ΕΛΛΑΔΑ, και να το πάμε λίγο παραπέρα, σε μια ομάδα 7 δισ.... στην ανθρώπινη ομάδα....αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για εμάς τους <μάγκες> Έλληνες.
Τα πράγματα είναι απλά. Ξέρω σας κούρασα με αυτό το ΕΦΤΑΙΞΕΣ... μα είναι η αλήθεια, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε μια χειρότερη: Ο καθένας για τον εαυτό του. Από τη στιγμή που όλη σου τη ζωή σκεφτόσουν ΜΟΝΟ τον εαυτό σου, ΚΑΙ δεν πάλεψες για τον συμπολίτη σου, δεν ήξερες ότι θα σου γυρίσει μπούμεραν... Δεν ήξερες πως αφού δεν νοιάστηκες για μένα δε θα νοιαστώ εγώ για σένα. Όταν με έβλεπες να υποφέρω και να αργοπεθαίνω μέρα με τη μέρα, γιατί δεν ήσουν εκεί; Δε σε νοιάζω;Δεν νοιάζεσαι για τη ζωή μου; Ε ΟΎΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΝΟΙΑΣΤΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΟΥ.....και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται....
Είχα δει σε μια συνέντευξη με έναν <τρομοκράτη> αυτό ακριβώς το πράγμα. Τον ρώτησαν αν είχε απειλήσει με κάποιο όπλο ποτέ συνάνθρωπο για τα λεφτά του. Απάντησε ψυχρά ναι.... ενοχλημένος ο δημοσιογράφος τον κατηγόρησε για την έλλειψη εμπάθειας.Του είπε δλδ: Θα σου άρεσε εσένα να σε απειλήσουν για τα λεφτά σου; Η απάντηση αποστομωτική... Τόσο καιρό που εγώ υπέφερα στους δρόμους επειδή με έδιωξαν οι γονείς μου, αυτός νοιάστηκε για μένα; Έτσι δημιουργείται το μίσος. Όταν η κραυγή για βοήθεια, η ανάγκη για ένα χέρι βοηθείας, όλα πέφτουν στο κενό. Αισθάνεσαι πληγωμένος και φοβισμένος...ΑΛΛΑ πρέπει να επιβιώσεις.... και γίνεσαι ένας θυμωμένος ανθρωπος και.... πάλι αυτός ο φαύλος κύκλος.....
Και δλδ τι, θα αρχίσω να νοιάζομαι για τον ΆΛΛΟN;ΤΟΝ ΞΈΝΟ.. Ναι... αν θες να νοιαστεί για σένα, αν θες να σε υπολογίζει ως ύπαρξη , και να σε βοηθήσει ή τουλάχιστον να μην του δημιουργηθούν αισθήματα μίσους....και εχθρότητας...
Δεν λέω να γίνετε αυτό που και καλά ισχυρίζεστε πως είστε... χριστιανοί , που έχουν σαν κανόνα την αγάπη προς τον συνάνθρωπο και μπλα μπλα μπλα... αυτό που λέω είναι πως πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου. Τπτ λιγότερο τπτ περισσότερο, Μην κάνουμε αυτά που δε θέλουμε να μας κάνουν....
Μα τι κάθομαι και γράφω.... αύριο αντε το πολύ μεθαύριο και αυτή η κρίση, θα ξεχαστεί, και θα επιστρέψουμε στους παλιούς μας εαυτούς.... και η κατάσταση θα διαιωνίζεται εως ότου δεν πεθάνουν 4 ατομα μόνο όπως σήμερα , αλλά χιλιάδες... γιατί τόσο μεγάλο θα είναι το μίσος που θα έχουμε μαζέψει για τον <ΆΛΛΟΝ>, λες και τόσο πολύ διαφέρουμε....τόσα έχουμε να χωρίσουμε....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 



Blogger Theme distributed by FREE Templates 4U