Χμμ, βασικά ο άνθρωπος είναι ότι τον συμφέρει. Αν ικανοποιεί (εγωιστικές) ανάγκες μια κατάσταση,τότε ενσωματώνεται στη συμπεριφορική του λειτουργία.
Ας αναλύσουμε την κοικωνικότητά μας λοιπόν. Η ιστορία μας αρχίζει μια φορά και έναν καιρό, που μέσω συνεχών μεταλλάξεων απο μικρόβια βγήκε ο πίθηκος και κατ΄επέκτασιν ο άνθρωπος, ή για τους θρησκόληπτους όταν ένιωσε μοναξιά ο θεός και δημιούργησε την 6η μέρα(νομίζω κιόλας) τον άνθρωπο.
Με τα πρώτα βήματα μας στην προιστορία ,είχαμε να αντιμετωπίσουμε τη <σκληρότητα-ουδετερότητα> της φύσης. Κίνδυνοι που απειλούσαν την επιβίωση του είδους μας ήταν αναρίθμητα: Άγρια ζώα, τραύματα, ασιτία, ασθένειες, φυσικές καταστροφές κτλ κτλ. Έτσι προκειμένου να ικανοποιηθεί το ισχυρότερο ένστικτό μας,αυτό της επιβίωσης, ο άνθρωπος κατάλαβε πως μέσω της δημιουργίας ομάδων (κοινωνικοποίηση) θα αντιμετώπιζε αυτούς τους κινδύνους αποτελεσματικότερα και θα αύξανε κατακόρυφα τη δυνατότητα επιβίωσης και διαιώνησης του είδους του. Φυσικά άτομα που δεν ομαδοποιήθηκαν(κοινωνικοποιήθηκαν) απεβίωσαν ,συνεπώς μέσω της φυσικής επιλογής , η έννοια του συνευρίσκομαι ενσωματώθηκε στο DNA μας( εν μέρη....).
Φυσικά, τα παραπάνω αφορούν τις μεγάλες ομάδες. Υπάρχει μια υποκατηγορία ή καλύτερα ένα συστατικό της κοινωνίας: η οικογένεια. Ο λόγος δημιουργίας σαφέστατος: Η φύση έδειξε πως όταν υπάρχουν 2 γονείς ,το τέκνο έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης, από ότι αν υπήρχε ένας γονέας.
Εν συντομία ,τα παραπάνω εξηγούν η τουλάχιστον βοηθούν να εξηγήσουν τα βαθύτερα αίτια της κοινωνικοποίησης μας. Ωστόσο διανύοντας τον 21ο αιώνα, οι συνθήκες και κατ'επέκτασιν οι ανάγκες αλλάζουν.... λιγοστεύουν, ο εγωισμός δε χρειάζεται να κάνει θυσίες, με απότελεσμα αυτός ο υπέροχος μηχανισμός της φύσης, του θεού η όπου αλλού πιστεύετε, να δημιουργούν νέες ισορροπίες.
Τι εννοώ; Με το πέρασμα των αιώνων ο άνθρωπος κατάφερε και προόδεψε τεχνολογικά, παραγωγικά, φιλοσοφικά, άλλαξε αντιλήψεις(πχ θρησκευτικές) και δημιούργησε κινήματα ως απόρεια των προηγουμένων( φεμινιστικό κτλ.) .Και τι έγινε θα μου πείτε;
Απλά άλλαξαν οι ανάγκες...Αυτά που με τόσο κόπο κατάφερε και κατέκτησε (χάρη στην κοινωνικοποίησή του) τώρα ,στην εποχή μας, εξάλειψαν τις διάφορες ανάγκες που είχαμε στο παρελθόν.Πλέον δεν υφίσταται ο κίνδυνος του άγριου ζώου , της πείνας ,της ανεξέλεκτης βίας, της γενικότερης αίσθησης αβοηθησίας που αισθανόταν στο παρελθόν ο άνθρωπος.Επιπλέον ο κόσμος μορφώθηκε, και αυτό συνετέλεσε στην αλλαγή ιδεολογιών, πιστεύω και αντιληψεων (πχ θρησκευτικών κτλ).Τέλος στην όλη μετάβαση, βοήθησε το γεγονός πως στις εναπομείναντες ανάγκες που τουλάχιστον ικανοποιούνταν παλιότερα απο την κοινωνία σήμερα έχει αναλάβει το ρόλο αυτό το σύστημα. Τι εννοώ σύστημα; Μα και αυτό εξέλιξη , ή μάλλον μετάλλαξη της κοινωνίας είναι.Αναφερόμαστε στον τρόπο που η κοινωνία οργανώνεται σε προβλεπώμενες δομές όπως πχ : δικαστικό,πολιτικό, οικονομικό κτλ. Με τον τρόπο αυτό στις επιμέρους λειτουργίες ,η κοινωνία γίνεται λειτουργικότερη, αλλά επειδή ακριβώς αποδίδει καλύτερα, μειώνονται η εξαλείφονται άλλες ανάγκες ,που με τη σειρά τους εξαλείφουν την κοινωνία. Ένας φαύλος κύκλος.
Συνεπώς ας μιλήσουμε αρχικά για τις ευρύτερες διαπροσωπικές σχέσεις. Δεδομένου πως δεν υπάρχουν πλέον ανάγκες επιβίωσης στις μέρες μας, ποια η ουσία της ομάδας; Σαφέστατα σε ένα σύγχρονο κράτος δεν υπάρχει η πιθανότητα να δεχθεί κάποιος την επίθεση μιας άγριας αγέλης, ή σε περίπτωση τραυματισμού/νόσησης υπάρχει η αντίστοιχη δομή( σύστημα υγείας) . Σε περίπτωση βιαιότητας δε χρειάζεται η συνεργασία της ομάδας αφού υπάρχει η αστυνομία, και φυσικά δεν υφίσταται η έννοια της ασιτίας, αφού υπάρχει η πρόνοια.
Καταλαβαίνετε πως οι ανάγκες έχουν ελαχιστοποιηθεί (τουλάχιστον οι ανάγκες επιβίωσης, γιατι οι ψυχολογικές είναι άλλο κεφάλαιο).Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η μη ανάγκη άναπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων.Ας βάλουμε μια άνω τελεία εδώ
Δε θα μπορούσα να λησμονήσω το κυριότερο συστατικό, το κύτταρο της <κοινωνίας>, την οικογένεια. Όπως έγραψα παραπάνω .ακόμα και αυτός ο <ιερός> θεσμός, δημιουργήθηκε για ικανοποιήση αναγκών. Και ο άνδρας και η γυναίκα είχαν ανάγκη ο ένας τον άλλον για τη δημιουργία απογόνων.Αυτή την ουσία είχε το σεξ. Το σεξ δε προδιαθέτει σε οικογένεια όμως. Μια 2η ανάγκη ,όχι της δημιουργίας του τέκνου, αλλά η προσφορά του καλύτερου δυνατού περιβάλλοντος και των περισσότερων πόρων με σκοπό την αύξηση της πιθανότητας επιβίωσης οδήγησε στην οικογένεια.Στην προιστορία ,η γυναίκα δε θα μπορούσε να επιβιώσει, λόγω έλλειψης σωματικής δύναμης. Σε καμία περίπτωση δε μπορούσε να τα βάλει με άγρια ζώα ή να πάει για κυνήγι προκειμένου να φέρει τροφή στο βρέφος της.Το ρόλο αυτό είχε αναλάβει το αρσενικό, και κάπως έτσι συνεχίστηκε η κατάσταση μέχρι τον περασμένο αιώνα.Η γυναίκα είχε ανάγκη την παροχή πόρων από τον άνδρα για την επιβίωσή της και κυρίως του μικρού της.Ο άνδρας, είχε ανάγκη απο τη γυναίκα... ε κάτι θα είχε ανάγκη....Σίγουρα δεν ικανοποιούνταν η επιβίωσή του, αλλά γνώριζε πως η επιβίωση της θηλυκιάς συνεπαγόνταν και αυξημένη πιθανότητα επιβίωσης του τέκνου του. .Και οι 2 κοιτούσαν να ικανοποιήσουν τις διάφορες ατομικές ανάγκες, απλά υπό διαφορετικό πρίσμα ο καθένας.Και μπαίνει ο 20ος αιώνας,πόσο μάλλον ο 21ος.Τι έγινε; Απλά τα πράγματα. Ο ένας έπαψε να έχει ανάγκη τον άλλον. Οι γυναίκες χάρη στο οικονομικό σύστημα, μπορούν να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους για αυτές και τα τεκνά τους. Ερευνες δείχνουν πως περισσότερες γυναίκες από ανδρες πλέον κατακτούν πανεπιστημιακούς τίτλους με αποτέλεσμα καλύτερες απολαβές.Με απλά λόγια οι γυναίκες, χάρη στο σύστημα δεν έχουν ανάγκη τους άνδρες.Οι άνδρες από την άλλη εξαιτίας της εξέλιξης αυτής έχουν χάσει το ρόλο που είχαν μάθει εδώ και χιλιάδες χρόνια (έναν ρόλο που μεταδίδονταν μέσω των κοινωνικών επιταγών αλλά και που είχε ενσωματωθεί στο DNA,μέσω φυσικής επιλογής).Και σε αυτήν ακριβώς την μη ανάγκη ενός συντρόφου επέρχεται το 50% διαζύγια.Και άλλοι παράγοντες παίζουν δευτερεύοντα τουλάχιστον ρόλο: ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες(που όμως είναι υποδεέστερες μπροστα σε ανάγκες επιβίωσης, και που όπως δείχνουν τα πράγματα δεν είναι ικανές απο μόνες τους να διατηρήσουν μια οικογέγενια.) , ορμονικοί παράγοντες(έρευνα έχει δείξει πως γυναίκες με υψηλά επίπεδα ωοκυτοκίνης στο αίμα, κάνουν ποιο μακροχρόνιες σχέσεις), αρχές που έχει λάβει το άτομο από την οικογένεια, κοινωνικά ταμπού και επιταγές κτλ.Αλλά όπως είπαμε δευτερεύοντα ρόλο.
Στην τελευταία παράγραφο αυτού του άρθρου θα ήθελα να επισημάνω ορισμένες διευκρινίσεις.1) Στο κείμενο όταν αναφέρω τη λέξη κοινωνία επικεντρώνομαι στην έννοια των διαπροσωπικών σχέσεων,γιατί κατ'εμέ κοινωνία αυτό είναι. Αλλιώς αναφερόμαστε σε σύστημα. 2) Ένα σύστημα μπορεί να υποκαταστήσει μία κοινωνία αλλά ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ.Ο ανθρωπος έφτασε εκεί που έφτασε χάρη στην ομάδα.Αν δεν υπήρχε αυτός ο ανταποδοτικός αλτρουισμός θα είχε εκλείψει ως είδος. Πράγματι σαν πλάσμα ούτε για την μυική του δύναμη φημίζεται ούτε για τις σωματικές του αντοχές. Χάρη στη λογική αλλά και τη συνεργασία φτάσαμε απο το μακρόκοσμο του σύμπαντος στο μικρόκοσμο των χορδών. ΑΛΙΜΟΝΟ αν νομίζετε πως η μάνα ή ο πατέρας μπορεί να αντικατασταθεί απο τη φιλλιπινέζα. Αν ο γείτονας από τον αστυνομικό, αν ο σύντροφος μιας ζωής απο μια τράπεζα σπέρματος.Πράγματι ισχύει ενα σοφό ρητό: Aλτρουιστικές ομάδες τα πάνε καλυτερα από μη αλτρουιστικές, αλλά ατομιστικά άτομα τα πάνε καλύτερα απο μη ατομιστικά. Δυστυχώς οι <φτωχοί εν πνεύματοι> ξεχνάμε το πρώτο κομμάτι του ρητού.
Καλή σας νύχτα
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου