Σχέση και καταπίεση Ή μόνος και ελεύθερος

Ενα διαχρονικό ερώτημα που σίγουρα έχουν σκεφτεί πολλοί.Είναι γεγονός πως η νοοτροπίες των ανθρώπων αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου, ανάλογα με τη φάση της ζωής αλλα και ανάλογα με τη δεκαετία που ζει κανεις.Παρατηρώντας κανεις γύρω του βλέπουμε πως υπάρχει μια τάση προς το: μονος και ελεύθερος.
Τα πάντα είναι μια ζυγαριά. Έτσι και εδώ ο κάθε άνθρωπος έρχεται να αποφασίσει τα υπέρ ,τα κατά και αναλόγως αποφασίζει.

• Ας πάρουμε την πρώτη περίπτωση. Σχέση και καταπίεση.Δυστυχώς 2 έννοιες που λίγο ή πολύ συνυπάρχουν. Όταν 2 άνθρωποι αποφασίζουν να κάνουν μια σχέση(με την έννοια τις λέξης και όχι χρησιμοποιώντας τον δήθεν ορισμό:ελεύθερη σχέση,πράγμα αντιφατικό,) επειδή ακριβώς έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης, αρχές,αξίες, συμπεριφορά ,καταπίεση θα υπάρχει.Είναι διαφορετικά ονομαζόμενο ως συμβιβασμός. δηλαδή πράγματα που δε μαρεσούν να κάνω η να μην κάνω, αλλα επειδή έχω μια σχέση και οφείλω να σκέφτομαι και τον σύντροφο μου, πρέπει να τα κάνω...

• Υπάρχει λόγος να μπεις σε αυτή τι διαδικασία. Υπάρχει λόγος να ρισκάρεις,αφού και να δεχθείς να συμβιβαστείς και να καταπιεστείς, κανένας δεν σου εγγυάται πως όλα θα πάνε καλά, η πως τουλάχιστον ο άλλος θα εκτιμήσει τις κινήσεις σου και θα σου φερθεί ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ με σεβασμό και ειλικρίνεια.Μήπως δηλαδή όλα είναι μια ψευδαίσθηση?Μήπως και μέσα στη σχέση πάλι μονος σου είσαι στην ουσία? Ερώτημα που πρέπει να απαντήσει ο καθένας ξεχωριστά. Αν ισχύει αυτό για ποιο λόγο να μπούμε σε αυτή τι διαδικασία τις σχέσης? Ίσως επειδή μας προσφέρει μια ωραία ψευδαίσθηση που μας βοηθάει να ανταπεξέλθουμε στη ζωή. Και όταν τελειώσει η σχέση για τον A,b λόγο, κατανοούμε που πατάμε.Αλλα μη φοβάστε. Τέτοια είναι η ανθρώπινη ψυχή που ξέρει να επιβιώνει. Ξαναδημιουργούμε μια ωραία ψευδαίσθηση στην επομενη σχέση,και ούτω καθεξής.
• Άλλοι λόγοι για σχέση? Σίγουρα το σεξουαλικό κομμάτι. Μια ενστικτώδης ανάγκη ικανοποίησης ενός αρχέγονου ενστίκτου. Μα δε θα μπεις στη διαδικασία τις σχέσης μονο για αυτό. Δόξα το Θεό, σήμερα το sex είναι κάτι που βρίσκεις άφθονο στη σημερινή κοινωνία.
  
• Έναν τελευταίο λόγο που μπορώ να σκεφτώ εκτος του σεξουαλικού,και τις συντροφικότητας ίσως είναι και πως πλέον το έτερον ήμισην, είναι ένας καλός φίλος. Καλός η κακός ακούς πολλούς που λένε το κλασσικό: Δεν υπάρχει φιλία στις μέρες μας. Προσωπικά σύμφωνο. Επειδή λοιπόν ζούμε σε μια εποχή που ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται ΜΟΝΑΧΑ(τονίζω το μοναχα) τον εαυτό του και δεν σέβεται τους γύρω τους, πολλοί συνειδητοποιούν ακόμα περισσότερο τη μοναξιά τους και μη μπορώντας να βρούνε φίλους,βρίσκουνε ένα αμόρε που σαφώς ποιο πολύ θα ενδιαφερθεί παρα οι άλλοι.
• Πάμε στο δεύτερη περίπτωση περίπτωση.Μονος και ελεύθερος. Από πολλούς θεωρείται η καλύτερη λύση,για αυτό και το μεγαλύτερο ποσοστό το κάνει κιόλας. Αλλα όπως και στην προηγουμενη περίπτωση και εδώ έχουμε τα αρνητικά μας.Πριν αναφέρθηκα σε μια λέξη,ψευδαισθήσεις. Ελπίζω να μην έδωσα λάθος εντυπώσεις, αλλα όταν αναφερόμουνα σε αυτή τι λέξη, καθόλου αρνητική έννοια δεν τις έδινα. Οι ψευδαισθήσεις είναι κάτι το υπέροχο.Είναι το αλατοπίπερο, η ζάχαρη ,τα μπαχαρικά τις ζωής. Είναι αυτή που την ομορφαίνει και την κάνει τόσο υπεροχη,για ορισμένους.
• Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από ψευδαισθήσεις ,και μια από αυτές είναι το ότι έχεις έναν σύντροφο,που σε <αγαπάει>,σε νοιάζεται ,σε καταλαβαίνει, σε σέβεται, θα γεμίσει υπέροχα τι ζωή σου.Αυτοί που "επιλέγουν" την οδό:μόνος και ελεύθερος, δυστυχώς δεν βιώνουν αυτά τα αισθήματα(που υπάρχουν λόγο αυτής τις υπεροχης ψευδαισθήσεις). Ζουν σε ένα κενό,σε μια ανυπόφορη επαναληπτικότητα, θλίψη,βιώνουν τι μοναξιά,επειδή δεν έχουν κάτι να το καλύψει.
• Σχέση και καταπίεση Ή μόνος και ελεύθερος. Προσωπικά μου αρέσουν οι ψευδαισθήσεις,και προσωπικά "θλίβομαι" για αυτούς που συνειδητοποιούν την ύπαρξη τους